Το χασαμε το κορμι πατριωτη!Ψιψιψινια-Κοκοψοψαρα!Αν τα λεγόμενα της σε αυτήν τη συνέντευξη δεν ήταν εξίσου… ενδιαφέροντα με τις φωτογραφίες της, οι λέξεις σε σύγκριση με την εικόνα της ίσως να παρέπεμπαν στο «μπλα, μπλα, μπλα…» που λέει ως πρωταγωνίστρια πρόσφατου διαφημιστικού!Ψιψιψινια-Κοκοψοψαρα!Στην περίπτωση της ανερχόμενης ηθοποιού Αθηνας Οικονομακου, όμως, δεν ισχύει αυτό, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς, σε μια από τις πρώτες «εξομολογήσεις» της.
Αθηνά, πού και πότε γεννήθηκες;
«Γεννήθηκα στην Αθήνα, στις 6-3-1986, αλλά μεγάλωσα στη Σκάλα Λακωνίας».
Πότε αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
«Ανέκαθεν είχα την τρέλα. Την τρέλα… Εννοώ ότι μου άρεσαν τα καλλιτεχνικά -χορός, μουσική, τραγούδι, υποκριτική- όλα. Αλλά εκεί που μέναμε, δεν είχα πολλές δυνατότητες γενικότερα και, στα 17μισι -καθώς έχω κερδίσει χρονιά- έφυγα, πέρασα στο Πανεπιστήμιο, στο Γεωπονικό, εδώ στην Αθήνα, και ήρθα…»
Γεωπονικό;..
«Ναι. Άσχετο, βέβαια, ως επιλογή… Δεν ήταν το όνειρο μου».
Και μετά;
«Ήρθα εδώ (σ.σ. στην Αθήνα) και, στο δεύτερο έτος, έμαθα ότι άνοιγε η κεντρική σκηνή της κ. Ντενίση κι ότι είχε πολύ μιούζικαλ -χορό, τραγούδι- που με ενδιέφερε πάρα πολύ. Κι επειδή μου άρεσε η ιδέα, πήγα, γράφτηκα και τελείωσα τον Ιούνιο του 2007».
Πρώτη δουλειά σου ήταν το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο». Κοινά χαρακτηριστικά με τη μαθήτρια που υποδύεσαι;
«Ότι είναι πολύ δυναμικό άτομο η Δόμνα (σ.σ. έτσι λέγεται η… άτακτη μαθήτρια). Κατά τ’ άλλα, αυτούς τους έρωτες με τους καθηγητές δεν τους είχα ποτέ (σ.σ. χαμογελάει), δεν έτυχε… Τώρα, όσον αφορά στις επιτυχίες στα αγόρια, εντάξει, όσο να ’ναι όπως οποιαδήποτε κοπέλα τα ίδια είχα κι εγώ. Αυτό είναι ένα κοινό, συν το ότι είναι πολύ δίκαιη κοπέλα. Επιβάλλει τη δικαιοσύνη σε όλους τους τομείς. Και για τις υπόλοιπες μαθήτριες, και για τον εαυτό της, αλλά και σε άλλα θέματα, ακόμα κι αν δεν την αφορούν».
Ένας ρόλος που μελλοντικά θα ήθελες πολύ να παίξεις;
«Επειδή φυσιογνωμικά δεν μου ταιριάζει και, γενικά, από τους καθηγητές στη σχολή είχα καταλάβει ότι δεν πίστευαν ότι μπορώ να το κάνω -επειδή είμαι χαριτωμένη και πιο γλυκιά - μου αρέσει πολύ το τελείως αντίθετο, να παίζω το… πολύ κόντρα. Δραματικό, τραγωδία περισσότερο, που όσο προσπάθησα, νομίζω ότι τα πήγα πολύ καλά, αν και για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Δεν το περίμενα».
Για του χρόνου τι… ετοιμάζεις;
«Ακόμα δεν έχω συζητήσει τίποτα. Απέξω - απέξω έχω ακούσει ότι μπορεί να γίνουν κάποια πράγματα, αλλά ακόμη δεν έχω ιδέα».
Κωμωδία ή δράμα;
«Νομίζω δράμα θα είναι. Αλλά δεν ξέρω ακόμη, τίποτα δεν είναι σίγουρο άλλωστε».
Αγαπημένοι σου ηθοποιοί, Έλληνες και Ξένοι; Ένας άνδρας και μια γυναίκα, αντίστοιχα…
«Ελληνίδα, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, ξένη η Τζούντι Φόστερ. Από άνδρες θα πω το… κλασσικό, Τζόνι Ντεπ, κι από Έλληνες… Μαρκουλάκης».
Αγαπημένη ταινία;
«Χωρίς να θεωρώ τις υποκριτικές φοβερές, αλλά επειδή την έβλεπα από μικρή κι έκλαιγα συνέχεια γιατί ήταν η αγαπημένη μου, μου έχει μείνει ο Τιτανικός».
Θα ήθελες να «συνδέσεις» το όνομα σου με σινεμά, θέατρο ή τηλεόραση;
«Θα ήθελα να το συνδέσω με το θέατρο, αλλά είναι πιο εύκολο με τα άλλα δύο».
Ένα… τρελό κι απίθανό «σκηνικό» που έχεις να θυμάσαι από τη σύντομη -μέχρι στιγμής- πορεία σου στην υποκριτική;
«Θα πω μια τρελή… χαρά, που πήρα όταν έμαθα ότι με πήραν στο Δεληγιάννειο. Είχα πάει με δύο φίλους μου -ένα αγόρι και μία κοπέλα- για οντισιόν, αλλά ήξερα ότι τον ένα ρόλο, της όμορφης κοπέλας του σχολείου, τον είχαν βρει ο κ. Ρώμας και η κ. Χατζησοφιά κι έψαχναν το ρόλο της χοντρούλας, για την οποία είχε έρθει η φίλη μου. Πηγαίνοντας εκεί, εγώ ήμουν… κομμάτια -σχεδόν κοιμισμένη- καθώς είχαμε μόλις φύγει από τη σχολή, κι απλά πήγα να αφήσω βιογραφικό. Δεν πίστευα σε καμία περίπτωση ότι θα με πάρουν. Με το που πήγαμε μέσα, μου λένε ότι το ρόλο της παχουλής τον έχουμε βρει, αλλά μπορεί να μας κάνεις για Δόμνα (σ.σ. της όμορφης, δηλαδή)! Κι, εκείνη την ώρα, έγινε το δοκιμαστικό και υποτίθεται ότι τους έλυσα τα χέρια! Μετά, θυμάμαι, είχε έρθει ένας φίλος να μας πάρει από την οντισιόν, και στο δρόμο -επειδή είχα μιλήσει με την κ. Ντενίση και ήξερε ότι πήρα το ρόλο- επικρατούσε… πανικός! Ουρλιαχτά και τέτοια, γιατί ήταν μη αναμενόμενο να με πάρουν. Ξετρελάθηκε όλη η παρέα»!
Η σχέση σου με τα σπορ;
«Παλιότερα έκανα στίβο -άλμα εις μήκος- και βόλεϊ, στη Λακωνία και, μάλιστα, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο είχα πάρει πολλά χρυσά μετάλλια. Στο μήκος. Αλλά δεν συνέχισα λόγω διαβάσματος, αλλά και γιατί δεν μπορούσα να κάνω προπονήσεις, ήταν μακριά το γήπεδο…»
Πλέον;
«Τίποτα, η αλήθεια είναι. Θα ήθελα πολύ και θα ξεκινήσω γυμναστήριο αυτήν τη εβδομάδα (σ.σ. γελάει)! Το έχω πάρει απόφαση».
Τι ομάδα είσαι;
«Ολυμπιακός».
Πως προέκυψε το «αίσθημα» για την ομάδα;
«Αν κι όλοι στην οικογένεια είναι Παναθηναϊκοί κι…αντιολυμπιακοί μπορώ να πω, επειδή οι παρέες μου ήταν όλοι Ολυμπιακοί και μου μάθαιναν διάφορα για την ιστορία της ομάδας, επηρεάστηκα κι έτσι έγινα κι εγώ»!
Πάμε και στη σχέση σου με τους άνδρες. Ωραιότερο και χειρότερο φλερτ που έχεις να θυμάσαι;
«Ωραιότερο είναι να έρθει κάποιος με πολύ ωραίο τρόπο και να μου πει ένα κομπλιμέντο ή ξεκάθαρα αυτό που θέλει. Ότι θέλει το τηλέφωνο μου, ας πούμε, αλλά με ωραίο τρόπο. Δεν μου αρέσουν τα κοινότυπα του στυλ… ξέρεις ότι είσαι πολύ όμορφη ή σου έχουν πει ότι έχεις απίστευτο χαμόγελο; Με έναν τρόπο λίγο γλοιώδη και… φτηνό. Αυτό με εκνευρίζει απίστευτα και μπορεί να αντιδράσω με πολύ άσχημο τρόπο, αν και δεν το θέλω».
Θα σε δουν πολλά… μάτια και πιθανότατα θα θέλουν να ξέρουν. Έχουν «τύχη» αυτήν την περίοδο μαζί σου;
«Αυτήν την περίοδο υπάρχει αγόρι στην καρδιά μου…»
Τι είναι αυτό που εκτιμάς σε έναν άνδρα;
«Την ειλικρίνεια, το σεβασμό απέναντι στο γυναικείο φύλο, που είναι και πιο αδύναμο, και, γενικά, θαυμάζω τους άντρες που είναι προστάτες. Που ξέρεις ότι οποιαδήποτε στιγμή τους χρειαστείς, για οτιδήποτε, θα τους πάρεις τηλέφωνο και θα σε βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Να αισθάνεσαι ότι είναι δίπλα σου, στήριγμα».
Αθηνά σε ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε ότι καλύτερο στο μέλλον!
Αθηνά, πού και πότε γεννήθηκες;
«Γεννήθηκα στην Αθήνα, στις 6-3-1986, αλλά μεγάλωσα στη Σκάλα Λακωνίας».
Πότε αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;
«Ανέκαθεν είχα την τρέλα. Την τρέλα… Εννοώ ότι μου άρεσαν τα καλλιτεχνικά -χορός, μουσική, τραγούδι, υποκριτική- όλα. Αλλά εκεί που μέναμε, δεν είχα πολλές δυνατότητες γενικότερα και, στα 17μισι -καθώς έχω κερδίσει χρονιά- έφυγα, πέρασα στο Πανεπιστήμιο, στο Γεωπονικό, εδώ στην Αθήνα, και ήρθα…»
Γεωπονικό;..
«Ναι. Άσχετο, βέβαια, ως επιλογή… Δεν ήταν το όνειρο μου».
Και μετά;
«Ήρθα εδώ (σ.σ. στην Αθήνα) και, στο δεύτερο έτος, έμαθα ότι άνοιγε η κεντρική σκηνή της κ. Ντενίση κι ότι είχε πολύ μιούζικαλ -χορό, τραγούδι- που με ενδιέφερε πάρα πολύ. Κι επειδή μου άρεσε η ιδέα, πήγα, γράφτηκα και τελείωσα τον Ιούνιο του 2007».
Πρώτη δουλειά σου ήταν το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο». Κοινά χαρακτηριστικά με τη μαθήτρια που υποδύεσαι;
«Ότι είναι πολύ δυναμικό άτομο η Δόμνα (σ.σ. έτσι λέγεται η… άτακτη μαθήτρια). Κατά τ’ άλλα, αυτούς τους έρωτες με τους καθηγητές δεν τους είχα ποτέ (σ.σ. χαμογελάει), δεν έτυχε… Τώρα, όσον αφορά στις επιτυχίες στα αγόρια, εντάξει, όσο να ’ναι όπως οποιαδήποτε κοπέλα τα ίδια είχα κι εγώ. Αυτό είναι ένα κοινό, συν το ότι είναι πολύ δίκαιη κοπέλα. Επιβάλλει τη δικαιοσύνη σε όλους τους τομείς. Και για τις υπόλοιπες μαθήτριες, και για τον εαυτό της, αλλά και σε άλλα θέματα, ακόμα κι αν δεν την αφορούν».
Ένας ρόλος που μελλοντικά θα ήθελες πολύ να παίξεις;
«Επειδή φυσιογνωμικά δεν μου ταιριάζει και, γενικά, από τους καθηγητές στη σχολή είχα καταλάβει ότι δεν πίστευαν ότι μπορώ να το κάνω -επειδή είμαι χαριτωμένη και πιο γλυκιά - μου αρέσει πολύ το τελείως αντίθετο, να παίζω το… πολύ κόντρα. Δραματικό, τραγωδία περισσότερο, που όσο προσπάθησα, νομίζω ότι τα πήγα πολύ καλά, αν και για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Δεν το περίμενα».
Για του χρόνου τι… ετοιμάζεις;
«Ακόμα δεν έχω συζητήσει τίποτα. Απέξω - απέξω έχω ακούσει ότι μπορεί να γίνουν κάποια πράγματα, αλλά ακόμη δεν έχω ιδέα».
Κωμωδία ή δράμα;
«Νομίζω δράμα θα είναι. Αλλά δεν ξέρω ακόμη, τίποτα δεν είναι σίγουρο άλλωστε».
Αγαπημένοι σου ηθοποιοί, Έλληνες και Ξένοι; Ένας άνδρας και μια γυναίκα, αντίστοιχα…
«Ελληνίδα, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, ξένη η Τζούντι Φόστερ. Από άνδρες θα πω το… κλασσικό, Τζόνι Ντεπ, κι από Έλληνες… Μαρκουλάκης».
Αγαπημένη ταινία;
«Χωρίς να θεωρώ τις υποκριτικές φοβερές, αλλά επειδή την έβλεπα από μικρή κι έκλαιγα συνέχεια γιατί ήταν η αγαπημένη μου, μου έχει μείνει ο Τιτανικός».
Θα ήθελες να «συνδέσεις» το όνομα σου με σινεμά, θέατρο ή τηλεόραση;
«Θα ήθελα να το συνδέσω με το θέατρο, αλλά είναι πιο εύκολο με τα άλλα δύο».
Ένα… τρελό κι απίθανό «σκηνικό» που έχεις να θυμάσαι από τη σύντομη -μέχρι στιγμής- πορεία σου στην υποκριτική;
«Θα πω μια τρελή… χαρά, που πήρα όταν έμαθα ότι με πήραν στο Δεληγιάννειο. Είχα πάει με δύο φίλους μου -ένα αγόρι και μία κοπέλα- για οντισιόν, αλλά ήξερα ότι τον ένα ρόλο, της όμορφης κοπέλας του σχολείου, τον είχαν βρει ο κ. Ρώμας και η κ. Χατζησοφιά κι έψαχναν το ρόλο της χοντρούλας, για την οποία είχε έρθει η φίλη μου. Πηγαίνοντας εκεί, εγώ ήμουν… κομμάτια -σχεδόν κοιμισμένη- καθώς είχαμε μόλις φύγει από τη σχολή, κι απλά πήγα να αφήσω βιογραφικό. Δεν πίστευα σε καμία περίπτωση ότι θα με πάρουν. Με το που πήγαμε μέσα, μου λένε ότι το ρόλο της παχουλής τον έχουμε βρει, αλλά μπορεί να μας κάνεις για Δόμνα (σ.σ. της όμορφης, δηλαδή)! Κι, εκείνη την ώρα, έγινε το δοκιμαστικό και υποτίθεται ότι τους έλυσα τα χέρια! Μετά, θυμάμαι, είχε έρθει ένας φίλος να μας πάρει από την οντισιόν, και στο δρόμο -επειδή είχα μιλήσει με την κ. Ντενίση και ήξερε ότι πήρα το ρόλο- επικρατούσε… πανικός! Ουρλιαχτά και τέτοια, γιατί ήταν μη αναμενόμενο να με πάρουν. Ξετρελάθηκε όλη η παρέα»!
Η σχέση σου με τα σπορ;
«Παλιότερα έκανα στίβο -άλμα εις μήκος- και βόλεϊ, στη Λακωνία και, μάλιστα, στο δημοτικό και στο γυμνάσιο είχα πάρει πολλά χρυσά μετάλλια. Στο μήκος. Αλλά δεν συνέχισα λόγω διαβάσματος, αλλά και γιατί δεν μπορούσα να κάνω προπονήσεις, ήταν μακριά το γήπεδο…»
Πλέον;
«Τίποτα, η αλήθεια είναι. Θα ήθελα πολύ και θα ξεκινήσω γυμναστήριο αυτήν τη εβδομάδα (σ.σ. γελάει)! Το έχω πάρει απόφαση».
Τι ομάδα είσαι;
«Ολυμπιακός».
Πως προέκυψε το «αίσθημα» για την ομάδα;
«Αν κι όλοι στην οικογένεια είναι Παναθηναϊκοί κι…αντιολυμπιακοί μπορώ να πω, επειδή οι παρέες μου ήταν όλοι Ολυμπιακοί και μου μάθαιναν διάφορα για την ιστορία της ομάδας, επηρεάστηκα κι έτσι έγινα κι εγώ»!
Πάμε και στη σχέση σου με τους άνδρες. Ωραιότερο και χειρότερο φλερτ που έχεις να θυμάσαι;
«Ωραιότερο είναι να έρθει κάποιος με πολύ ωραίο τρόπο και να μου πει ένα κομπλιμέντο ή ξεκάθαρα αυτό που θέλει. Ότι θέλει το τηλέφωνο μου, ας πούμε, αλλά με ωραίο τρόπο. Δεν μου αρέσουν τα κοινότυπα του στυλ… ξέρεις ότι είσαι πολύ όμορφη ή σου έχουν πει ότι έχεις απίστευτο χαμόγελο; Με έναν τρόπο λίγο γλοιώδη και… φτηνό. Αυτό με εκνευρίζει απίστευτα και μπορεί να αντιδράσω με πολύ άσχημο τρόπο, αν και δεν το θέλω».
Θα σε δουν πολλά… μάτια και πιθανότατα θα θέλουν να ξέρουν. Έχουν «τύχη» αυτήν την περίοδο μαζί σου;
«Αυτήν την περίοδο υπάρχει αγόρι στην καρδιά μου…»
Τι είναι αυτό που εκτιμάς σε έναν άνδρα;
«Την ειλικρίνεια, το σεβασμό απέναντι στο γυναικείο φύλο, που είναι και πιο αδύναμο, και, γενικά, θαυμάζω τους άντρες που είναι προστάτες. Που ξέρεις ότι οποιαδήποτε στιγμή τους χρειαστείς, για οτιδήποτε, θα τους πάρεις τηλέφωνο και θα σε βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Να αισθάνεσαι ότι είναι δίπλα σου, στήριγμα».
Αθηνά σε ευχαριστούμε πολύ και σου ευχόμαστε ότι καλύτερο στο μέλλον!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου