Σάββατο 21 Ιουνίου 2008

Για ένα λεπτό σκεφτείτε


Κι όμως, η Ευρώπη δεν πληρώνει αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο!

Το 2000 1 $ = 1.2 € 1 βαρέλι πετρέλαιο = 60$ επομένως 1 βαρέλι = 72 €Σήμερα 1 $ = 0.62 € 1 βαρέλι γύρω στα 115$.Επομένως 1 βαρέλι = 71,3 EurΗ ερώτηση είναι: Εάν στην Ευρώπη το βαρέλι, έχει την ίδια τιμή, με εκείνη του 2000, γατί η τιμή της βενζίνης αυξήθηκε τόσο πολύ;Μας δουλεύουν αγρίως...Παρακαλώ πολύ ανακυκλώστε το παρόν μήνυμα σε όσο πιο πολλούς μπορείτε: Iσως να καταλήξει στα χέρια κανενός «εγκέφαλου» από εκείνους που μας κυβερνούν και ίσως να έχουμε καμιά διευκρίνηση για το γεγονός ότι πληρώνουμε συνεχώς επαυξημένο, κάτι του οποίου η τιμή παραμένει πάντα η ίδιαΊσως, έχοντας πλέον γνώση όλοι μας, ότι μας δουλεύουν αγρίως και μας κατακλέβουν, να βγούμε απ τα ρούχα μας... Λες;...Η αλήθεια για το πετρέλαιο - Η καθημερινή υπόμνηση από εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, ότι το πετρέλαιο έπιασε τα 110$ το βαρέλι ή τα 150$, σημαίνει απλά για τον πολίτη, ότι μπορεί να περιμένει φυσιολογικά να πάει στα 400 ευρω το λίτρο η βενζίνη ή στα 200 ευρώ το κιλό τα λάχανα. Αμ, δε.Οι τιμές του πετρελαίου που διατυμπανίζονται, είναι αυτές που αγοράζει η αμερικάνικη αγορά.Η Ευρώπη αγοράζει σε τιμές μπρεντ, που:
α. είναι φθηνότερο κατά 5-6$
β. έχει την ίδια τιμή για τους Ευρωπαίους μ' αυτήν που είχε πριν 6 μήνες!
Πώς γίνεται αυτό; Απλό: κάθε φορά που αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου σε δολάρια, η Ευρώπη αυξάνει την τιμή του ευρώ έναντι του δολαρίου. Αποτέλεσμα; Η Ευρώπη δεν πληρώνει αυξημένη τιμή στο πετρέλαιο. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κανένας δεν μπορεί να αυξήσει την τιμή της βενζίνης, του αερίου, της ντομάτας, του τραμ, της θειάς μου της Κοντίλως, με το πρόσχημα ότι ακρίβυνε το πετρέλαιο.Μπορεί όμως να την αυξήσει με το πρόσχημα ότι οι πολίτες, βομβαρδισμένοι από τη μπουρδολογία ότι αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου, είναι έτοιμοι να χάψουν και να πληρώσουν κάθε ανατίμηση αγόγγυστα. Αυτή είναι η προσφορά των ΜΜΕ στην καθημερινή ζωή του τόπου, όταν ο εντυπωσιασμός υπερισχύει της αλήθειας. Δηλαδή, όταν η βλακεία είναι σημαντικότερη της σοβαρότητας.
Από τον Δημήτρη Παντελιάδη

Δεν υπάρχουν σχόλια: