Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ 1966-67

Από ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ 1966-67
επανω απο αριστερα
ΒΛΑΧΟΛΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΓΡΥΠΙΩΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΤΣΙΜΠΙΔΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΚΟΥΤΟΥΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΟΤΣΩΝΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΛΑΔΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΟΥΤΟΥΛΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
ΠΑΠΑΦΑΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΒΛΑΧΟΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΚΟΥΤΣΟΒΑΣΙΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
ΑΝΙΚΟΛΑΪΤΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΑΡΡΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΣΠΥΡΙΔΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΟΥΡΛΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ

ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΤΩ
ΜΙΧΟΥ ΓΙΩΤΑ
ΜΑΡΕΣΚΑ ΒΙΒΗ
ΚΑΛΚΑΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΜΙΧΟΥ ΑΣΠΑΣΙΑ
ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΚΟΛΛΑΤΟΥ ΡΙΤΑ
ΠΑΠΑΤΣΑΚΩΝΑ ΜΑΙΡΗ
ΒΑΣΙΛΑΚΑΚΟΥ ΤΑΣΙΑ
ΚΟΥΡΛΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΡΙΤΑ
ΛΕΪΜΟΝΙΤΗ ΕΡΑΣΜΙΑ
ΣΚΑΛΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ

Γεννηθήκαμε το 1966-1967 και πολλοί από εμάς είμαστε μαζί από το νηπιαγωγείο ως και το λύκειο. Πόσοι από εμάς σπούδασαν? Θα γράψω την αμίμητη ατάκα που είπε ο Γιάννης το βράδυ της συνάντησή μας, "παιδιά δε νομίζω πως άλλη τάξη έβγαλε τόσα πολλά στουρνάρια, όσα η δική μας". Ωστόσο είμαστε καλή "πάστα" παιδιών και αν και έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που τελειώσαμε το σχολείο, δεν συμπεριφερόμαστε σαν ξένοι όταν συναντιόμαστε στο δρόμο, όπως συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις.

Μόνο καλές αναμνήσεις έχουμε από τα σχολικά χρόνια και τώρα μπορούμε να θυμόμαστε στιγμές με δασκάλους ή καθηγητές, που τότε μας άγχωναν, μας στενοχωρούσαν ίσως, αλλά σήμερα τα θυμόμαστε και γελάμε.
Βέβαια δε νομίζω πως οι στιγμές που ζήσαμε ως μαθητές μπορούν να περιγράφουν μέσα από τις γραμμές ενός κειμένου ,εν τούτοις θα αναφέρω κάποιες από αυτές.
Στο Γυμνάσιο είχαμε καθηγητή γυμναστικής τον Θάνο (επώνυμο είναι, όνομα δεν θυμάμαι), ο οποίος όταν δεν καταφέρναμε να κάνουμε κάποια άσκηση, ειδικά τα κορίτσια, μας έβαζε τιμωρία να τρέξουμε ως την Αγία Σωτήρα (στου διαόλου τη μάνα και ανηφόρα). Πολλά από τα κορίτσια δεν τα καταφέρναμε σε άλμα εις ύψος, δοκό, κλπ. οπότε κάθε φορά πηγαίναμε στη Χάρη της, αλλά πιάναμε και κουβεντούλα στο δρόμο.
Καθηγητής μαθηματικών ήταν ο Πολίτης, ο οποίος κάποια στιγμή είχε πρόβλημα με την τεχνίτη οδοντοστοιχία που φορούσε, οπότε στο μάθημα της γεωμετρίας κρατούσε με τον αντιχείρα την οδοντοστοιχία και με το άλλο χέρι μας έδειχνε στον πίνακα. Εμείς κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον και γελούσαμε.
Ώρες μαθήματος, διαλείμματα, εκδρομές, παρτυ, φλερτ, ανησυχίες, στιγμές μοναδικές όπως και οι αναμνήσεις μας.

Παπαδάκη Ρίτα

Δεν υπάρχουν σχόλια: