ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
Σεπτέμβριος 1814:Ιδρύεται στην Οδησσό της Ρωσίας από τους Νικόλαο
Σκουφά, Εμμανουήλ Ξάνθο και Αθανάσιο Τσακάλωφ η
Φιλική Εταιρεία.
Το 1818: Η έδρα της Φιλικής Εταιρείας μεταφέρεται στην
Κωνσταντινούπολη.
Ιανουάριος 1820: Ο Ιωάννης Καποδίστριας, υπουργός εξωτερικών της
Ρωσίας, αρνείται την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας.
Απρίλιος 1820: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αναλαμβάνει «Γενικός
Γραμματέας της Ανώτατης Αρχής της Φιλικής Εταιρείας».
1821
Ιανουάριος: Στη διάσκεψη της Βόστιτσας (Αίγιο) οι πρόκριτοι της
Πελοποννήσου διατυπώνουν κάποιες επιφυλάξεις σχετικά
με την επιτυχία του επαναστατικού εγχειρήματος.
Φεβρουάριος, 22: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο,
παραπόταμο του Δούναβη και φυσικό σύνορο ανάμεσα
στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Ρωσία.
Φεβρουάριος, 24: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφορεί την Επαναστατική
προκήρυξη «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Αυτή η
ενέργεια σηματοδοτεί και την επίσημη έναρξη της
Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.
Μάρτιος, 10: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συγκροτεί στο Φώξανι τον Ιερό
Λόχο, ο οποίος αποτελείται κυρίως από Έλληνες
σπουδαστές ευρωπαϊκών πανεπιστημίων και μαθητές του
ελληνικού σχολείου της Οδησσού.
Μάρτιος, 23: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Πετρόμπεης
Μαυρομιχάλης απελευθερώνουν την Καλαμάτα.
Μάρτιος, 25: Ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ορκίζει στην
Πάτρα, στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, τους
αγωνιστές.
Μάρτιος, 27: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης απελευθερώνει το
Βουκουρέστι. Την ίδια περίοδο ο τσάρος της Ρωσίας τον
αποκηρύττει και τον διαγράφει από τους ρωσικούς
στρατιωτικούς καταλόγους.
Απρίλιος, 10: Απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγόριου του Ε΄ στην
Κωνσταντινούπολη.
Απρίλιος, 23-24: Ήττα και μαρτυρικός θάνατος του Αθανάσιου Διάκου στην
Αλαμάνα,από τους Τούρκους, υπό τους Κιοσέ Μεχμέτ και
ΟΜέρ Βρυώνη.
Μάιος, 7: Ο Άνθιμος Γαζής και ο Κυριάκος Μπασδέκης κηρύσσουν
την επανάσταση στο Πήλιο.
Μάιος, 8: Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος νικάει στο Χάνι της Γραβιάς τους
Τούρκους, με αρχηγούς τον Κιοσέ Μεχμέτ και Ομέρ
Βρυώνη.
Μάιος, 12-13: Νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι.
Μάιος, 17: Ο Εμμανουήλ Παππάς, κηρύσσει την επανάσταση στις
Καρυές του Αγίου Όρους.
Μάιος: Ο Εμμανουήλ Παππάς ξεσηκώνει τη Χαλκιδική.
Ιούνιος: Ο Δημήτριος Υψηλάντης φτάνει στην Πελοπόννησο.
Ιούνιος, 1: Απελευθερώνεται η Ιερισσός, τα Μαντεμοχώρια και άλλες
περιοχές της Χαλκιδικής.
Ιούνιος, 7: Ήττα του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι.
Ιούνιος, 25-26: Νίκη των Ελλήνων στα Βασιλικά της Βοιωτίας, υπό τον Ι.
Γκούρα.
Ιούλιος, 15: Νίκη των Ελλήνων στα Βρυσάκια της Εύβοιας, υπό τον
Αγγελή Γοβγίνα.
Ιούλιος, 23: Απελευθερώνεται το Κάστρο της Μονεμβασιάς.
Σεπτέμβριος, 23: Καταλαμβάνεται η Τριπολιτσά. Θρίαμβος Κολοκοτρώνη.
Οκτώβριος, 30: Καταπνίγεται η Επανάσταση στη Χαλκιδική.
Δεκέμβριος, 20: Α΄ Εθνοσυνέλευση στην παλιά Επίδαυρο.
Ευχαριστώ τον κ.Θ. Ιλιάδη,τον δάσκαλο των τμημάτων Ελληνικής Γλώσσας στο Μάινζ και Ίνγκελχαιμ, που μου έδωσε αυτόν τον χρονολογικό πίνακα από το αρχείο της βιβλιοθήκης του.
Το χρονολόγιο που έχω στα χέρια μου αναδρομεί μέχρι και το 1832 και θα σας το παρουσιάσω σε μικρές αναρτήσεις για να μην σας κουράσει.Βέβαια απουσιάζει η 17 Μαρτίου που για μας τους Μανιάτες και Λάκωνες αποτελεί μεγάλη περηφάνια αλλά οι ιστορικές πηγές έτσι το θέλουν.
Σκουφά, Εμμανουήλ Ξάνθο και Αθανάσιο Τσακάλωφ η
Φιλική Εταιρεία.
Το 1818: Η έδρα της Φιλικής Εταιρείας μεταφέρεται στην
Κωνσταντινούπολη.
Ιανουάριος 1820: Ο Ιωάννης Καποδίστριας, υπουργός εξωτερικών της
Ρωσίας, αρνείται την ηγεσία της Φιλικής Εταιρείας.
Απρίλιος 1820: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αναλαμβάνει «Γενικός
Γραμματέας της Ανώτατης Αρχής της Φιλικής Εταιρείας».
1821
Ιανουάριος: Στη διάσκεψη της Βόστιτσας (Αίγιο) οι πρόκριτοι της
Πελοποννήσου διατυπώνουν κάποιες επιφυλάξεις σχετικά
με την επιτυχία του επαναστατικού εγχειρήματος.
Φεβρουάριος, 22: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης διαβαίνει τον Προύθο,
παραπόταμο του Δούναβη και φυσικό σύνορο ανάμεσα
στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη Ρωσία.
Φεβρουάριος, 24: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφορεί την Επαναστατική
προκήρυξη «Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος». Αυτή η
ενέργεια σηματοδοτεί και την επίσημη έναρξη της
Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.
Μάρτιος, 10: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συγκροτεί στο Φώξανι τον Ιερό
Λόχο, ο οποίος αποτελείται κυρίως από Έλληνες
σπουδαστές ευρωπαϊκών πανεπιστημίων και μαθητές του
ελληνικού σχολείου της Οδησσού.
Μάρτιος, 23: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Πετρόμπεης
Μαυρομιχάλης απελευθερώνουν την Καλαμάτα.
Μάρτιος, 25: Ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός ορκίζει στην
Πάτρα, στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, τους
αγωνιστές.
Μάρτιος, 27: Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης απελευθερώνει το
Βουκουρέστι. Την ίδια περίοδο ο τσάρος της Ρωσίας τον
αποκηρύττει και τον διαγράφει από τους ρωσικούς
στρατιωτικούς καταλόγους.
Απρίλιος, 10: Απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγόριου του Ε΄ στην
Κωνσταντινούπολη.
Απρίλιος, 23-24: Ήττα και μαρτυρικός θάνατος του Αθανάσιου Διάκου στην
Αλαμάνα,από τους Τούρκους, υπό τους Κιοσέ Μεχμέτ και
ΟΜέρ Βρυώνη.
Μάιος, 7: Ο Άνθιμος Γαζής και ο Κυριάκος Μπασδέκης κηρύσσουν
την επανάσταση στο Πήλιο.
Μάιος, 8: Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος νικάει στο Χάνι της Γραβιάς τους
Τούρκους, με αρχηγούς τον Κιοσέ Μεχμέτ και Ομέρ
Βρυώνη.
Μάιος, 12-13: Νίκη των Ελλήνων στο Βαλτέτσι.
Μάιος, 17: Ο Εμμανουήλ Παππάς, κηρύσσει την επανάσταση στις
Καρυές του Αγίου Όρους.
Μάιος: Ο Εμμανουήλ Παππάς ξεσηκώνει τη Χαλκιδική.
Ιούνιος: Ο Δημήτριος Υψηλάντης φτάνει στην Πελοπόννησο.
Ιούνιος, 1: Απελευθερώνεται η Ιερισσός, τα Μαντεμοχώρια και άλλες
περιοχές της Χαλκιδικής.
Ιούνιος, 7: Ήττα του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι.
Ιούνιος, 25-26: Νίκη των Ελλήνων στα Βασιλικά της Βοιωτίας, υπό τον Ι.
Γκούρα.
Ιούλιος, 15: Νίκη των Ελλήνων στα Βρυσάκια της Εύβοιας, υπό τον
Αγγελή Γοβγίνα.
Ιούλιος, 23: Απελευθερώνεται το Κάστρο της Μονεμβασιάς.
Σεπτέμβριος, 23: Καταλαμβάνεται η Τριπολιτσά. Θρίαμβος Κολοκοτρώνη.
Οκτώβριος, 30: Καταπνίγεται η Επανάσταση στη Χαλκιδική.
Δεκέμβριος, 20: Α΄ Εθνοσυνέλευση στην παλιά Επίδαυρο.
Ευχαριστώ τον κ.Θ. Ιλιάδη,τον δάσκαλο των τμημάτων Ελληνικής Γλώσσας στο Μάινζ και Ίνγκελχαιμ, που μου έδωσε αυτόν τον χρονολογικό πίνακα από το αρχείο της βιβλιοθήκης του.
Το χρονολόγιο που έχω στα χέρια μου αναδρομεί μέχρι και το 1832 και θα σας το παρουσιάσω σε μικρές αναρτήσεις για να μην σας κουράσει.Βέβαια απουσιάζει η 17 Μαρτίου που για μας τους Μανιάτες και Λάκωνες αποτελεί μεγάλη περηφάνια αλλά οι ιστορικές πηγές έτσι το θέλουν.
3 σχόλια:
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821.
Την 23-3-1821 ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε αφόρισε την επανάσταση.
Εκδόθηκε «συνοδικό επιτίμιο» (αφορισμός) κατά του Μιχαήλ Σούτσου και του Αλέξανδρου Υψηλάντη το οποίο συνυπέγραψε και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Πολύκαρπος.
Ακόμα και αν θεωρήσουμε τον αφορισμό της Επανάστασης από το Γρηγόριο τον Ε ως προσπάθεια να αποτρέψει την σφαγή των Ελλήνων στην Πόλη και αλλού, ένα είναι το γεγονός ,η εκκλησία δεν είχε συμμετοχή στην κήρυξη της Επανάστασης του 21 αλλά εκ των υστέρων έκανε κάθε προσπάθεια να την οικειοποιηθεί.
Η Ιστορία δεν εξιστορεί μόνο αλλά και διδάσκει.Τα μεγαλύτερα τα τόλμησαν ελεύθερα πνεύματα και απλοί άνθρωποι...
Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός
Οταν τον Νοέμβρη του 1820 ο Παπαφλέσσας πήγε στην Πελοπόννησο, σταλμένος από τη Φιλική Εταιρεία, για να ξεκινήσει η Επανάσταση, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ήταν ένας από εκείνους που, όπως έγραψε ο Κορδάτος, «έπεσαν του πεθαμού»!13 Και σε σύσκεψη, που κάλεσε ο Παπαφλέσσας, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός «ξεστόμησε βαριές φράσεις και λέξεις κατά του Παπαφλέσσα. Τον είπε απατεώνα, εξωλέστατο και μιαρό. Λένε, πως ο Παπαφλέσσας εξαγριωμένος του απάντησε πως είναι μασκαράς (...) Εγινε αρχιερέας αφού δωροδόκησε τους τρανούς του Πατριαρχείου (βλ. Φραντζή "Επίτομος Ιστορία" τ. Α΄, σελ. 98 - 99, Γερμανού "Απομνημονεύματα" σελ. 23 και Φωτάκου "Απομνημονεύματα", Α΄ 172 - 173)».14
Μάλιστα, οι πρόκριτοι φυλάκισαν τον Παπαφλέσσα στο Μοναστήρι του Μεγάλου Σπηλαίου, απ' όπου δραπέτευσε και σε συνεννόηση με τους Κολοκοτρώνη, Αναγνωσταρά, Καρατζά, κ.ά. συμφώνησαν ότι ο πιο κατάλληλος τόπος, για να ξεκινήσει η Επανάσταση, ήταν η Καλαμάτα.
Και μόνο όταν έφτασε η 24η Μαρτίου 1821, δηλαδή μέσα σε ένα διάστημα τεσσάρων μηνών, που σχεδόν όλη η Πελοπόννησος είχε ξεσηκωθεί και η Πάτρα πανηγύριζε την τουρκική υποχώρηση από τη δράση του λαϊκού ηγέτη Παν. Καρατζά και των παλικαριών του, μόνο στις 24 Μαρτίου, λοιπόν, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός και μια σειρά πρόκριτοι μπήκαν στην Πάτρα με ενόπλους.
Ετσι, είναι ψέμα ότι ο Γερμανός ύψωσε πρώτος τη σημαία της Επανάστασης του 1821. Τη σημαία στην Πάτρα την ύψωσε ο λαογέννητος ηγέτης Παναγιώτης Καρατζάς, τον οποίο δολοφόνησαν οι πρόκριτοι της Πάτρας.
Στις 24 Μαρτίου 1821 η σημαία της Επανάστασης υψώθηκε και στην Καλαμάτα από την ενωμένη δύναμη των Μανιατών, του Παπαφλέσσα, του Κολοκοτρώνη κ.ά., που έβγαλαν επαναστατική προκήρυξη στις 28 Μαρτίου 1821, «πρώτον έτος της ελευθερίας».15
Αυτή είναι η αλήθεια. Οσο για τους τρανούς προκρίτους της Αχαΐας, μαζί και ο Γερμανός, που μπήκαν στην Πάτρα στις 24 Μαρτίου 1821, από τη μία σχημάτισαν αναμεταξύ τους το «Αχαϊκόν Διευθυντήριον», δηλαδή συγκέντρωσαν στα χέρια τους όλες τις «εξουσίες»,16 από την άλλη, εξαιτίας της ανικανότητας και της δειλίας των προκρίτων και των δεσποτάδων του «Αχαϊκού Διευθυντηρίου», αλλά και εξαιτίας του φόβου τους για τη μαζική λαϊκή ένοπλη πάλη, ο τουρκικός στρατός μπήκε στην Πάτρα όπου επιδόθηκε σε σφαγές του λαού της.
Δημοσίευση σχολίου