ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ

Το κεφάλαιο Γυναίκα και Ποίηση δεν τελείωσε....Τα ποιήματα αυτά πάει καιρός που τα είχα διαβάσει και έψαξα αρκετά για να τα ξαναβρώ. Είναι της Δάφνης Νικήτα που γεννήθηκε στην Λευκωσία το 1973. Τα ποιήματα της Δάφνης Νικήτα απηχούν την υπερσύγχρονη τάση της ενοποίησης των τεχνών, είναι ποιήματα εικαστικά, αρχιτεκτονικά, μουσικά, κινηματογραφικά και φωτογραφικά. Χωρίς να προδίδουν άμεσα το μυστικό τους, ωστόσο είναι ποιήματα μιλητά, μπορείς να τα πείς και να τα ξαναπείς όπως γινόταν και με τα παλιά ποιήματα.

Η κουζίνα

Πότε επιτέλους
θα σ' έχω
δικό μου σαν
γλυκό από κεράσι
να σε φυλάξω
στο πιο ψηλό
και σκοτεινό
ντουλάπι
της υπόγειάς μου
κουζίνας

μοιράζω
το σ' αγαπώ
στα δύο και σου
χαρίζω το
φιλί που σχηματίζω
σε οθόνη

πού θες να βάλω την καρδιά σου;

-σ' αγαπώ-
ξέμεινα
εδώ κάτω
ρίχνω μέσα σε γυάλα με νερό
αναμμένα κεριά
και γίνομαι κομμάτι από δαντέλα
μυστικό
κάτω από φουστάνι
χωμένη
σε ψηλό ράφι
χωρίς αναπνοή
μόνο μ' ένα ψιθύρισμα
δικό σου

Φόβος στο νερό

Στην κοφτερή
σου άκρη στέκομαι
με έρωτα και φόβο
να στάζουν
στα μακριά
δάκτυλα
Από κάτω
νερό και αλάτι
και το μαχαίρι
να ξεπροβάλλει και
να χώνεται πάλι
με δύναμη
με λύσσα
με πείσμα
ασταμάτητα
στα υγρά σου βάθη
μέχρι να δύσει
ο ήλιος