Κουκουβάγιες αντί ποντικοφαρμάκου.

Στη Λακωνία επέλεξαν την οικολογική οδό για να καταπολεμήσουν τα ποντίκια του αγρού
Κουκουβάγιες αντί ποντικοφαρμάκου. Στις Κροκεές Λακωνίας φαίνεται ότι βρήκαν την πιο οικολογική λύση για την καταπολέμηση των τρωκτικών. Από τις αρχές του καλοκαιριού σε ένα αγρόκτημα 60 στρεμμάτων έγινε απελευθέρωση νυκτόβιων αρπακτικών, τα οποία είναι οι φυσικοί διώκτες του ανεπιθύμητου τυφλοπόντικα ή των ποντικών του αγρού. Δεκατέσσερις μικρές κουκουβάγιες (Αthenae noctua), πέντε εντυπωσιακές τυτώ (Τyto alba) και ένας χουχουριστής (Strix aluco) έχουν αναλάβει να ελέγξουν τους πληθυσμούς των διαφόρων μικρών τρωκτικών τα οποία ταλαιπωρούν τις αγριαγκινάρες και τις ροδιές στο κτήμα του κ. Κ. Παντελεάκη.
Με τις οδηγίες των ειδικών του Συλλόγου Προστασίας Αγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ» ο κ. Παντελεάκης έφτιαξε τους κατάλληλους χώρους φιλοξενίας για την επανένταξη των νεοσσών στο φυσικό τους περιβάλλον. Τα αρπακτικά είχαν βρεθεί τραυματισμένα ή ορφανά και αφού τους δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες στο Κέντρο Περίθαλψης του «ΑΝΙΜΑ» απελευθερώθηκαν στην περιοχή. «Γι΄ αυτό το πιλοτικό πρόγραμμα καταπολέμησης των τρωκτικών χρησιμοποιούμε μόνο πουλιά που μας στέλνουν στον σταθμό πρώτων βοηθειών γιατί στην Ελλάδα απαγορεύεται η αναπαραγωγή τους» λέει η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας Αγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ» κυρία Μαρία Γανωτή. Οπως αναφέρει η ίδια, η καταπολέμηση τρωκτικών με αυτόν τον τρόπο έχει επιτυχώς εφαρμοστεί σε κοινότητες (κιμπούτς) του Ισραήλ. «Πέρυσι δοκιμάσαμε τη μέθοδο για πρώτη φορά στην Ελλάδα και εφέτος την προχωρήσαμε πιλοτικά. Τον επόμενο χρόνο θα προσπαθήσουμε να γίνει πιο οργανωμένα το πρόγραμμα καταπολέμησης τρωκτικών με τους φυσικούς διώκτες τους» τονίζει.
Ο κ. Παντελεάκηςείναι ένας καλλιεργητής ο οποίος αγαπά τη γη και προσπαθεί να μην τη δηλητηριάζει με χημικά δηλητήρια. Αναζητούσε εδώ και καιρό έναν τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον ο οποίος θα τον απάλλασσε από τα τρωκτικά τα οποία κατέστρεφαν τις ρίζες των φυτών και των δέντρων. Ο σύλλογος «ΑΝΙΜΑ» τού έδωσε τη λύση. Στις αρχές του καλοκαιριού κατασκευάστηκαν οι ειδικοί χώροι οι οποίοι υποδέχθηκαν τα ορφανά αρπακτικά. Εκεί παρέμειναν για 15 ημέρες ώσπου ξεθάρρεψαν και άρχισαν να μπαινοβγαίνουν στις φωλιές. «Αν και είναι ακόμη νωρίς, έχω ήδη διαπιστώσει διαφορά στα φυτά. Εχει μειωθεί ο αριθμός των καταστροφών, ιδιαίτερα στις αγριαγκινάρες. Οι ρίζες τους αποτελούν λιχουδιά για τα μικρά τρωκτικά» λέει ο κ. Παντελεάκης. Και προσθέτει: «Πρέπει το πρόγραμμα να συνεχιστεί και τον επόμενο χρόνο. Μεγάλο ενδιαφέρον υπάρχει και από άλλους αγρότες της περιοχής. Τα αρπακτικά έχουν γίνει οι “σταρ” του χωριού, ειδικά οι τυτώ, που είναι εντυπωσιακές. Προσπαθούμε μάλιστα να περιορίσουμε τη χρήση φυτοφαρμάκων ώστε να αυξηθεί ο πληθυσμός τους».
Τα νυκτόβια αρπακτικά αποτελούν, σύμφωνα με την κυρία Γανωτή, «τον καλύτερο φίλο του αγρότη», μαζί με τα ημερόβια αρπακτικά (όπως είναι οι γερακίνες), τις αλεπούδες που τρέφονται κατά κύριο λόγο με ποντίκια και τα φίδια.
«Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από λίγα χρόνια μας είχε καλέσει ένας αγρότης στη Σούδα Χανίων διότι σε ένα πατάρι οικοδομής υπήρχαν πέντε μικρές τυτούδες. Αν δεν τις παίρναμε, μας είχε πει, θα τις σκότωνε. Οταν φθάσαμε είδαμε στο πατάρι εκατοντάδες σύμπηκτα εμέσματα, δηλαδή σβολαράκια με τα μη χωνεμένα υπολείμματα ποντικιών που αποβάλλουν τα νυκτόβια είδη.Υπολογίσαμε ότι πρέπει να είχαν καταναλώσει τουλάχιστον 2.500 ποντικούς. Οταν το άκουσε ο ιδιοκτήτης, δεν μας άφησε να τις πάρουμε» λέει η κυρία Γανωτή.
Το ζητούμενο, σύμφωνα με την ίδια, είναι η συμφιλίωση τόσο των κατοίκων των πόλεων όσο και των αγροτών με τη φύση. Οπως επισημαίνει, για αιώνες τα είδη ισορροπούσανελέγχοντας το ένα τον πληθυσμό του άλλου, μέχρι που ήρθε ο άνθρωπος με τα δηλητήρια και κατέστρεψε ζωτικής σημασίας κρίκους της αλυσίδας της ζωής, της οποίας κρίκος είμαστε κι εμείς αλλά το έχουμε ξεχάσει».πηγη