Το όνομά μου είναι Αναστάσιος Κοκκόρης του Παντελή (Tom Kokoris). Γεννήθηκα στην Ρηχέα Ζάρακα Λακωνίας της Ελλάδας. Είμαι 58 ετών και ζω στο Σίνδευ της Αυστραλίας με την οικογένειά μου και τα αδέλφια μου.
Η αγάπη μου για την ποδηλασία άρχισε από τα παιδικά μου χρόνια με μακρινές αγωνιστικές διαδρομές.
Το 2010 συμμετείχα σε ποδηλατικό γύρο 800 χιλιομέτρων από το Μπανγκόκ έως το Κχάο Λακ της Ταϋλάνδης, με σκοπό να συγκεντρώσουμε χρήματα για το ίδρυμα “Hands Across the Water” του “Peter Baines”. Η μετάφραση είναι «Τα χέρια πάνω στο Νερό». Ο Peter έχτισε δύο οικοτροφεία για 63 ορφανά από το Τσουνάμι του 2004 στο Κχάο Λακ. Συνολικά 32 ποδηλάτες συγκεντρώσαμε $360.000 τα οποία διατέθηκαν γι’ αυτό το σκοπό. Τώρα με το έργο αυτό τα ορφανά παιδιά δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα τροφής και επιβίωσης.
Με την βοήθεια των μελών του συλλόγου Ζαρακιτών (Νέας Νότιας Ουαλίας), ο οποίος διέθεσε την αίθουσα του Συλλόγου για την διάλεξη της ημέρας, συγκεντρώσαμε τότε $10.000 για τα ορφανά του Τσουνάμι, παρ’ όλο ότι νωρίτερα ο σύλλογος Ζαρακιτών είχε προσφέρει βοήθεια $4.000 για τους πληγέντες στο Τσουνάμι.
Σήμερα που η Ελλάδα μας δοκιμάζεται σκέφτηκα να ξεκινήσω ένα μεγαλύτερο ταξίδι, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα, τα οποία θα δοθούν ως δωρεά στο «Σύλλογο Φίλων Παιδιών με Καρκίνο» - ΕΛΠΙΔΑ». Η απόφασή μου ώστε τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν να δοθούν στο ΕΛΠΙΔΑ, ξεκίνησε από τον καλό μου φίλο, Γεώργιο Κωνσταντόπουλο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που με ενημέρωσε για το σύλλογο ΕΛΠΙΔΑ και το τεράστιο έργο της Ερμιονίτισας κας Μαριάννας Βαρδινογιάννη – Πρέσβειρας καλής θελήσεως της UNESCO και Προέδρου του Δ. Σ. του σωματείου αυτού, το οποίο έχει ως έργο τη κάθε είδους βοήθεια προς τα καρκινοπαθή παιδιά της πατρίδας μας. Το σωματείο αυτό έχει κάνει πολύ μεγάλο έργο στην Ελλάδα. Το 1990 δημιούργησε την πρώτη στη Ελλάδα μονάδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών για παιδιά που πάσχουν από καρκίνο, έχει κτίσει ιδιόκτητο ξενώνα όπου φιλοξενούνται άπορα καρκινοπαθή παιδιά από την επαρχία για όσο χρόνο υποβάλλονται σε εξωνοσοκομειακή θεραπεία και μόλις πέρυσι παρέδωσε στο ελληνικό κράτος, αφού το έκτισε και το εξόπλισε με τα τελειότερα μηχανήματα ένα μεγάλο ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά. Τα έργα όμως αυτά έχουν και μεγάλες οικονομικές απαιτήσεις για τη συντήρησή τους, οι οποίες με τη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση που υπάρχει στην Ελλάδα είναι δύσκολο να καλυφθούν.
Όταν ο Γιώργος μου ανέφερε το όνομα ΕΛΠΙΔΑ με συγκίνησε πάρα πολύ, διότι τον Δεκέμβρη του 2009 χάσαμε την ανιψιά μας ΝΙΚΗ - ΕΛΠΙΔΑ ΣΥΡΟΥ από καρκίνο (ετών 40). Το ιστορικό της οικογένειας της αδελφής μου Παναγιώτας (Μητέρας της ΝΙΚΗΣ) είναι τραγικό. Το βαπτιστικό όνομα της ανιψιάς μου είχε προγραμματιστεί να είναι ΕΛΠΙΔΑ ΣΥΡΟΥ αλλά δυστυχώς ο πατέρας της Νίκος πέθανε από καρκίνο 12 ημέρες μετά την γέννηση της κόρης του, στο ίδιο νοσοκομείο, σε ηλικία 20 χρονών. Για να τιμήσει τον άντρα της, η αδελφή μου, ονόμασε την κόρη ΝΙΚΗ - ΕΛΠΙΔΑ ΣΥΡΟΥ.
Στη συνέχεια και ο ανιψιός μου ο Αναστάσιος Παπαγεωργίου νόσησε από καρκίνο τον οποίο όμως ξεπέρασε πριν 20 χρόνια, η δε μητέρα του Θεοδώρα Παπαγεωργίου, θεραπεύεται σήμερα από καρκίνο.
Με όσα συνέβησαν στην οικογένειά μου, τα οποία δυστυχώς συμβαίνουν και σε πολλές άλλες οικογένειες, βρήκα σκοπό και στόχο και θεωρώ χρέος μου να συμβάλλω εγώ και η κόρη μου Όλγα, στην ενίσχυση του αγώνα των παιδιών που πάσχουν από καρκίνο και της ελπίδας τους για ζωή. Ελπίζω να βρω συμπορευτές και συνοδοιπόρους στην νέα μου προσπάθεια γυρνώντας τον κόσμο και να καταφέρουμε να μαζέψουμε χρήματα για τα παιδιά αυτά.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ζαρακιτών κος Αγγελής Δούκας και τα μέλη του διέθεσαν την αίθουσά τους και τους ευχαριστώ ιδιαιτέρως.
Το ποδηλατικό αυτό ταξίδι θα το ξεκινήσω με την μικρή μου κόρη, την Όλγα, την 1η Απριλίου 2012, από την αίθουσα του Συλλόγου Ζαρακιτών (196 Liverpool Road Enfield, NSW Australia), στις 12:00 το μεσημέρι και ο πρώτος σταθμός θα είναι το Βρησβάνι της Κουινσλάνδης Αυστραλίας (περίπου 1000 χιλιόμετρα). Στις 10 Απριλίου θα μεταφερθούμε αεροπορικώς στο Λος Άντζελες (Αμερική) και θα διασχίσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι την Νέα Υόρκη (αυτή η διαδρομή είναι 4.500 χιλιόμετρα). Κατόπιν αεροπορικώς θα φθάσουμε στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας και θα συνεχίσουμε διασχίζοντας την Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία με τελικό προορισμό την Ελλάδα. Τελικός προορισμός μου θα είναι το χωριό που γεννήθηκα, η Ρηχέα Ζάρακα Λακωνίας, με ενδιάμεση στάση όμως στην Ερμιόνη Αργολίδας, που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της Κας Μαριάννας Βαρδινογιάννη, όπου θα συναντήσω τον φίλο μου Γιώργο Κωνσταντόπουλο που ήταν ο εμπνευστής του σκοπού του ταξιδιού μου και όπου σε μία σεμνή τελετή θα κάνω τον απολογισμό της δωρεάς προς το σωματείο ΕΛΠΙΔΑ.
Θέλω να ενημερώσω τους δωρητές ότι τα έξοδα του ταξιδιού μου θα βαρύνουν αποκλειστικά εμένα και τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα διατεθούν αποκλειστικά για το έργο του Συλλόγου ΕΛΠΙΔΑ και τα καρκινοπαθή παιδιά.
Την διαδρομή μπορείτε να την δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://maps.google.com.au/maps/ms?msid=211225084881438226411.00049cbf27bd42d0c16e7&msa=0&ll=5.191289%2C-92.467636&spn=152.59245%2C11.601562
Για περισσότερες πληροφορίες:
http://podilato-elpida.blogspot.com
http://www.facebook.com/pages/ELPIDA-Association-of-Friends-of-Children-With-Cancer/252875218125045
Στο Twitter: podilato-elpida@podilatoelpida
podilatoelpida@gmail.com
tkokoris@me.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου