Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 εντάσσεται στα πλαίσια της παγκόσμιας σύρραξης που ξέσπασε το Σεπτέμβριο του 1939. Η σημασία "Της Μάχης της Ελλάδας" ήταν ο θρίαμβος μιας μικρής και φτωχής χώρας και ενός λαού που πολεμούσε για την αξιοπρέπειά του, για τις βασικές αξίες του πολιτισμένου κόσμου και τα δικαιώματα του ανθρώπου που καταπατούνταν από τη βία, την αυθαιρεσία και τον καιροσκοπισμό. Το "ελληνικό παράδειγμα" έδινε θάρρος στους άλλους λαούς να διεκδικήσουν και εκείνοι την ελευθερία τους .
……….. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ……….
2 σχόλια:
Απ’ όλους τους αντιπάλους που μας αντιμετώπισαν, μόνο ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με παράτολμο θάρρος και ύψιστη παραφρόνηση για το θάνατο...»
Αδόλφος Χίτλερ, 4
Μαΐου 1941
«Η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα που καθένας από μας πρέπει ν’ ακολουθήσει μέχρις ότου οι σφετεριστές της ελευθερίας, οπουδήποτε γης κι αν βρίσκονται, υποστούν τη δίκαιη καταδίκη τους...»
Φρ. Ρούζβελτ, Πρόεδρος
των ΗΠΑ, 18-10-1942
Από σήμερα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»
Φράνσις Νόελ Μπέικερ Άγγλος Βουλευτής, 1940
Η νίκη επί των ιταλών δεν ήταν το αποτέλεσμα μόνο του ηρωισμού των στρατιωτών αλλά και της σοβαρής προετοιμασίας από πλευράς του ελληνικού κράτους. Υπήρχαν ρεαλιστικά σχέδια επιχειρήσεων τα οποία μας επέτρεψαν να επιτύχουμε ακόμα και αριθμητική υπεροχή τοπικά στα κρίσιμα σημεία των συγκρούσεων. Ακόμα, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο ορειβατικό πυροβολικό, του οποίου τα μικρού διαμετρήματος πυροβόλα αποδείχθηκαν πολύ πιο χρήσιμα από τα μεγάλου διαμετρήματος ιταλικά. Έγινε απόλυτη εκμετάλλευση όλων των πλεονεκτημάτων που μας προσέδιδε η γεωγραφία του μετώπου και φυσικά, τα λάθη του σχεδιασμού των ιταλών.
Βέβαια, τα σχέδια θα είχαν παραμείνει στα χαρτιά αν ο έλληνας στρατιώτης δεν υπερέβαλε τον εαυτό του. Διότι παρόλα τα λάθη τους οι ιταλοί βρέθηκαν πολύ κοντά στην ολοκληρωτική νίκη όταν η ορεινή μεραρχία Τζούλια βρέθηκε λίγα χιλιόμετρα έξω απ'το Μέτσοβο. Το απόσπασμα Πίνδου του Δαβάκη, με δύναμη μικρότερη του Συντάγματος, επιβράδυνε την πορεία της όσο χρειάστηκε για να φθάσουν οι αναγκαίες ενισχύσεις, διενήργησε ακόμα και αντεπιθέσεις παρά τις τρομερές απώλειες που υπέστη και τελικά η μάχη της Πίνδου ίσως ήταν η κρισιμότερη καμπή του ελληνοϊταλικού πολέμου. Και αυτή κρίθηκε καθαρά από τον ηρωϊσμό των στρατιωτών μας.
Δημοσίευση σχολίου