Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Η γαρ άγαν ελευθερία...

Όλοι παρακολουθήσαμε με φρίκη τα γεγονότα της πλατείας Εξαρχείων και τα όσα ακολούθησαν. Δεν είναι δυνατόν να μην μας θλίβει ο άδικος θάνατος ενός εφήβου και να μην μας εξοργίζει η καταστροφή και οι λεηλασίες που ακολούθησαν. Δεν έχει σημασία το πώς τελέσθηκε το έγκλημα, αν υπήρξε δόλος ή αμέλεια, αν το βλήμα εξοστρακίστηκε ή όχι. Σημασία έχει ότι κάτι τέτοιο αργά ή γρήγορα θα γινόταν. Θα γινόταν διότι κάποιοι νεαροί εδώ και χρόνια παίζουν επικίνδυνα παιχνίδια, προκαλώντας φραστικά ενόπλους αστυνομικούς, επιτιθέμενοι εναντίον τους πολλές φορές ακόμα και με ανθρωποκτόνο πρόθεση. Ήταν θέμα χρόνου να βρεθεί ο λάθος άνθρωπος στη λάθος θέση τη λάθος χρονική στιγμή. Και δυστυχώς τόσο η Ελληνική Αστυνομία όσο και το σώμα Ειδικών Φρουρών βρίθει από "λάθος ανθρώπους". Φυσικά από το σκηνικό δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι κουκουλοφόροι των Εξαρχείων, αλλά ούτε και οι "κουκουλοφόροι" της ενημέρωσης. Τραμπούκοι αναλαμβάνουν δράση στους δρόμους και τηλεδικαστές στα κανάλια. Παρελαύνουν στα δελτία των 8 στρατιές "αυτοπτών μαρτύρων" (οι οποίοι όμως δεν θα εμφανιστούν ενώπιον κανενός ανακριτού για να επαναλάβουν όσα λένε στις κάμερες), οι τηλεδικαστές με φόντο φλεγόμενα αυτοκίνητα και καταστήματα εκφωνούν δακρύβρεχτους λόγους στη μνήμη του αδικοχαμένου νεαρού και εξακοντίζουν μύδρους κατά των "κακών αστυνομικών" που από τη μία σκοτώνουν αθώα παιδιά και από την άλλη δεν σαπίζουν στο ξύλο τους τραμπούκους που καίνε την περιουσία αθώων συμπολιτών μας. Μόλις η ώρα περάσει τα (κροκοδείλια) δάκρυα στεγνώνουν και οι τηλεδικαστές, βέβαιοι ότι για άλλη μια φορά διέσωσαν τη δημοκρατία, αναχωρούν για την πολυτελή κατοικία τους στα βόρεια προάστια, με τη συνοδεία πάντα του προσωπικού τους αστυνομικού φρουρού. Και όπως ακριβώς ταιριάζει σε τέτοιες περιπτώσεις, ακολουθεί η εκπομπή "το πάρτυ της ζωής σου" με πένθιμα τσιφτετέλια ειδικά αφιερωμένα στον αδικοχαμένο νεαρό... Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο από τους εμπόρους του ανθρώπινου πόνου.
Για να μην επαναληφθεί ένα τέτοιο τραγικό γεγονός πρέπει να αναζητήσουμε όχι μόνο ΠΟΙΟΣ, αλλά και ΤΙ έφταιξε. Ο θάνατος ενός ακόμα νεαρού από πυρά αστυνομικού είναι αποτέλεσμα κατάχρησης. Κατάχρησης εξουσίας από την πλευρά του θύτη και κατάχρησης της ελευθερίας από την πλευρά του θύματος. Και μέχρι να ωριμάσει πολιτικά ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και να ξεπεράσει τα εμφυλιοπολεμικά συμπλέγματά του στις σχέσεις του με την αστυνομία, τα λόγια του Πλάτωνα θα είναι πάντα επίκαιρα: "η γάρ άγαν ελευθερία έοικεν ουκ εις άλλο τι ή εις άγαν δουλείαν"...

6 σχόλια:

Angelheart είπε...

Πόσο καταπιεσμένα ζεί ο Έλληνας πολίτης για να φτάνει σε τέτοιες ακρότητες; Τι να πούν δηλαδή και οι λαοί που ποδοπατούνται κυριολεκτικά τα δικαιώματα και η ζωή τους! Μήπως τα έχουμε όλα και από την ανία και τον κορεσμό μας επαναστατούμε και βιαιοπραγούμε για να πούμε πως κάνουμε κάτι;Αυτή είναι η πολυτέλεια του χορτασμένου δυτικού κόσμου:είναι ελεύθερος και δημοκρατικός και στο όνομα αυτών των δύο αξιών καταπιέζει και καταπιέζεται.Το ότι ένα παιδί σκοτώθηκε είναι τραγικό, μα και το ότι ο δράστης του κακού υπήρξε αστυνομικός είναι ιδιαίτερα θλιβερό. Επιτρέψτε μου όμως αυτές τις σκέψεις: τα παιδιά εγώ ξέρω πως παίζουν, και πρέπει να είναι ανέμελα/άκακα, από την άλλη η αστυνομία πρέπει να μας προστατεύει από το κακό και να μας βοηθά στην ανάγκη.Και στις δύο περιπτώσεις όμως αδυνατώ να βρώ αυτό το προφίλ. Τις επόμενες μέρες θα μας βομβαρδίσουν και οι ειδικοί στα κανάλια με τις θεωρίες τους μέχρι να ξεχαστεί το θέμα με τον καιρό. Και μετά;

Ανώνυμος είπε...

Αυτό το παιδί που σκοτώθηκε, το πλουσιόπαιδο των βορείων προαστίων, θεωρούσε διασκέδαση το να βρίζει και να πετάει αντικείμενα εναντίον αστυνομικών, δηλαδή ανθρώπων που βγάζουν μηνιάτικο για να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους όσο ξόδευε αυτό σε μια εβδομάδα για μπύρες. Σκεφτείτε το λίγο κι αυτό. Μήπως τελικά δεν είναι και τόσο ακίνδυνο παιχνίδι το να βρίζεις και να προπηλακίζεις οπλοφόρους?

Ανώνυμος είπε...

@Angelheart:
Ο φόνος ενός παιδιού, έστω και από αμέλεια, είναι πάντα ένα τραγικό γεγονός. Όμως οι ταραχές έχουν απλά ως πρόσχημα το γεγονός αυτό. Άλλα είναι τα πραγματικά αίτια. Αυτοί που επιδίδονται σε καταστροφές και λεηλασίες δεν είναι καταπιεσμένοι από το κράτος, είναι οι ίδιοι καταπιεστές όλων μας. Πρόκειται για ανθρώπους που τον νεκρό Αλέξη αλλά και όλα τα άλλα θύματα αστυνομικής βίας τα έχουν κυριολεκτικά ΧΕΣΜΕΝΑ και απλά εκτονώνουν τα απωθημένα τους καταστρέφοντας. Το οικονομικό τους πρόβλημα είναι λυμένο, είναι κυρίως κάτοικοι των βορείων προαστίων, δεν έχουν εργαστεί ΠΟΤΕ τους και εάν κανείς δύστυχος αστυνομικός κάνει το λάθος και συλλάβει κανέναν απ'αυτούς, βρίσκει το μπελά του γιατί σπεύδει ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός να τον απαλλάξει από κάθε κατηγορία. Κάποτε συνελλήφθη "αντιεξουσιαστής" ο οποίος αποδείχθηκε γιος υπουργού (ποτέ όμως δεν μας είπαν τίνος), άλλοτε συνελήφθη γιος αρεοπαγίτη και πρόσφατα γιος βουλευτή γνωστού αριστερού κόμματος για ένοπλη ληστεία και οπλοκατοχή (μέχρι χειροβομβίδες κατείχε!) και κόρη στελέχους του ιδίου αριστερού κόμματος για διακίνηση ναρκωτικών.
Θέλετε και άλλα στοιχεία για να πεισθείτε ότι οι ταραχές δεν είναι αποτέλεσμα καταπίεσης ή οργής για το θάνατο του νεαρού, αλλά προϊόντα καλά υπολογισμένης πολιτικής σκοπιμότητας?

Angelheart είπε...

Την πολιτική σκοπιμότητα, δεν την συζητάμε για όσα γίνονται, είναι αυτονόητη. Εμένα προσωπικά με θλίβει το γεγονός,ότι αμαυρώνεται με τους βανδαλισμούς ο θάνατος του θήματος και τον εκμεταλλεύονται τα κάθε πολιτικά και μη κοράκια για να εκτονώσουν τα αποθημένα τους. Τον όρο καταπίεση τον χρησιμοποίησα καθαρά ειρωνικά, γιατί μόνο καλοπερνάμε στην Ελλαδίτσα μας και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο, ας βγεί και λίγο προς τα έξω ή αρκεί να ρωτήσει τους οικονομικούς μετανάστες της περιοχής του πως ζούν εκείνοι στις χώρες τους.Και αν βγεί κάποιος ουδέτερος και συστήσει σύνεση και παύση των " πυρών", θα τον κατονομάσουν από κομπλεξικό έως και ξενέρωτο.Δεν ξέρουμε τι θέλουμε τελικά και επιμένω,πως τα έχουμε όλα, και από ανία και κορεσμό βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας.Την αμάθεια και την επιπολαιότητα δεν την αναφέρω καν ως θέμα...

Ανώνυμος είπε...

Αναρωτιέμαι μερικές φορές, εάν η κυβέρνηση είχε συνεναίσει στην ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, εάν δεν είχε υπογράψει συμφωνίες για την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου με τη Ρωσία, εάν είχε υπογράψει τη συμφωνία για την κατασκευή του αμερικανικού αγωγού Ναμπούκο, μήπως δεν είχαμε ακούσει ποτέ για το Βατοπέδι, μήπως δεν θα είχαμε ακούσει ποτέ το όνομα του Εφραίμ, μήπως δεν θα είχαμε δει απόψε τους κουκουλοφόρους να καίνε την πατρίδα μας. Λέω, μήπως...

Ανώνυμος είπε...

Κρείσσον πόλις χρωμένη χείροσι νόμοις ακινήτοις ή καλώς έχουσιν ακύροις.