Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

ΟΙ ΜΟΥΣΤΑΦΑΔΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Με περισσή έκπληξη και αγανάκτηση διάβασα δημοσίευμα της εφημερίδας «Λακωνική Επικαιρότητα» στο φύλλο της 11/12 Ιουλίου.

Την τελευταία της σελίδα κοσμούσε η φωτογραφία ενός ανθρώπου-ενός Μουσταφά όπως κοροϊδευτικά τον αποκαλεί ο γράφων-με απόλυτα ευκρινή τα χαρακτηριστικά του να κρατά μια τσάντα με κρεμμύδια και να περπατά.

Το κείμενο που συνοδεύει την φωτογραφία κατ΄ εμέ είναι μια δυνατή γροθιά για όλους μας.¨Οχι όμως για αυτά που εννοεί σχετικά με την αγανάκτηση πολιτών της Σκάλας μιας και η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από εκεί,όσο για αυτά κάθε αυτά που λέει.

Καλοβολεμένος μέσα στο αυτοκίνητο του λοιπόν ο δημοσιογράφος αυτός πήρε την μηχανή του, σήκωσε το χέρι του και τράβηξε αυτόν τον άνθρωπο.Σε άλλα μέρη σηκώνουν πιστόλι λέει.Άρα τυχερός πρέπει να αισθάνεται που απλώς τον διαπόμπευσε.Σχολίασε με ειρωνικά

θαυμαστικά ( ! ) το μεσημεριανό φαγητό του που όπως συμπέρανε θα αποτελείτο από τα κρεμμύδια που κρατούσε και με σαφή «αντιρατσιστική» διάθεση διατύπωσε την άποψη πως αν στην θέση του ήταν ένας ευτραφής Αμερικανός ας πούμε (που ως γνωστόν είναι ανώτερη χώρα από μας ) δεν θα είχε απολύτως κανένα πρόβλημα.

Αυτές οι θέσεις και αυτό το ύφος σχολιασμού δυστυχώς ακόμα στον τόπο μας τα λέμε δημοσιογραφία.Και γιατί να μην τα πούμε άλλωστε;Σάμπως πρόκειται να καταλάβει ποτέ τίποτα αυτός ο άμοιρος και ανώνυμος άνθρωπος για το μέγεθος του εξευτελισμού που υπέστη;Κι αν το καταλάβει τι θα κάνει; Μήνυση; Χα! Εδώ γελάνε.

Τίποτα δεν θα κάνει.Μην ανησυχείτε κύριε δημοσιογράφε της απόλυτης υπεροχής.Και ένα σωρό από δαύτους τους σκυλανθρώπους του σύγχρονου πολιτισμού μας να μαζευτούν ,πάλι ασφαλής πρέπει να νοιώθετε.Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να μολύνουν τον χώρο σας και την καλαισθητική αναζήτηση της ματιάς σας λες και το πρόβλημα το δημιουργούν αυτοί επειδή ονειρευτήκανε μια καλύτερη ζωή.

Λάθος φωτογραφία βάλατε.Αν πραγματικά σας ενδιέφερε η δημοσιογραφική όψη του ζητήματος, στην θέση αυτού του ανθρώπου έπρεπε να βάλετε( αν είχατε τα κότσια φυσικά) όλους αυτούς που άφησαν την χώρα μας να μετατραπεί σε ένα ξέφραγο αμπέλι που όποιος θέλει μπορεί να «σαλτάρει» μέσα. Την φωτογραφία εκείνων που απομονωμένοι στις «σεκιουριτάτες» κατοικίες τους δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τον φόβο που νοιώθει ο απλός πολίτης μπρος στην ανεξέλεγκτη δράση αυτών των ανθρώπων που πεινάνε.

Αλλά και το όνομα που διαλέξατε κι αυτό λάθος είναι.Μουσταφάδες υπήρξανε πολύ παλιά για να τους γνωρίζετε.Αντιθέτως, θα έπρεπε να ξέρετε θαρρώ πως αυτός ο άνθρωπος όπως και ο κάθε άνθρωπος της ιδίας μοίρας ονομάζεται πλέον «Άλι»..Και δεν τραγουδιέται με χανουμίστικα άσματα, αλλά με την σεμνότητα και ευαισθησία ενός καλλιτέχνη σαν τον Παύλο Σιδηρόπουλο όταν έβγαινε τότε και τραγουδούσε:

«Άλι-αλί,Άλι-αλί,Άλι αλίμονο που ο

Άλι ματώνει παντού..»


Καταλάβατε;

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΡΕΛΛΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: