Το πρόβλημα με τα απόβλητα των ελαιοτριβείων, συνιστά μια μόνιμη πληγή σε πολλά μέρη της Ελλάδας, η οποία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 3-4 μεγαλύτερες ελαιοπαραγωγούς χώρες του πλανήτη μας. Έτσι, τόσο στην Πελοπόννησο, όσο και στην Κρήτη, αλλά και λίγο πολύ στα υπόλοιπα διαμερίσματα της χώρας, ο θαυμαστός καρπός της ελιάς δίνει το μοναδικής ποιότητας και διατροφικής αξίας λάδι. Δυστυχώς όμως η αδιαφορία και η αμέλεια για τα λύματα που δημιουργούνται κατά την διαδικασία δημιουργίας του ελαιολάδου δημιουργεί επικίνδυνη ρύπανση στο περιβάλλον και ιδιαίτερα στους εύθραυστους υγροβιότοπους η οποία καταλήγει αφ ενός μεν στον υδροφόρο ορίζοντα(ρυπαίνοντας τα υπόγεια νερά)και αφετέρου στην θάλασσα.
Οι δε επιπτώσεις μιας τέτοιας ρύπανσης στην άγρια ζωή, μερικές φορές αγγίζει τα όρια της οικοκτονίας. Μια πλειάδα ιδιαίτερα ευαίσθητων οργανισμών(βατράχια, υδρόβια και παρυδάτια πουλιά, ακόμη και ερπετά και θηλαστικά)δηλητηριάζονται βαθμιαία σε τέτοιον βαθμό που είτε πεθαίνουν μαζικά επιτόπου, είτε διασπείρονται σε μεγάλη απόσταση και πεθαίνουν αργότερα. Μεταφέρουν δε τις τοξικές ουσίες που κατανάλωσαν σε άλλες περιοχές, όπου με την σειρά τους πλέον δηλητηριάζουν και τα ευαίσθητα αρπακτικά πουλιά, που ως γνωστόν δοκιμάζονται σκληρά και από άλλες αιτίες, όλες άνθρωπογενείς(λαθροκυνηγοί, παρενέργειες της χημικής γεωργίας, ενόχληση κατά την κρίσιμη περίοδο της αναπαραγωγής, αλλαγή χρήσης γης, κτλ)με αποτέλεσμα τα περισσότερά τους να βιώνουν πλέον δραματική μείωση του πληθυσμού τους.
Περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου